Każdy kredyt czy pożyczka to obciążenie dla portfela. Właśnie dlatego instytucje finansowe posługują się różnymi wskaźnikami, w tym DSTI, czyli Debt Service to Income. Określa on, jaką część zarobków musisz przeznaczyć na spłatę zobowiązań w skali roku. W ten sposób bank weryfikuje, czy stać Cię na nowe finansowanie. Poznaj szczegóły dotyczące wskaźnika DSTI.
Spis treści
Czym jest wskaźnik DSTI?
DSTI (z ang. Debt Service to Income) to wskaźnik, który pokazuje, jaka część Twoich dochodów netto przeznaczana jest na spłatę zobowiązań finansowych. Określa, ile procent Twoich rocznych zarobków pochłaniają raty kredytów, pożyczek czy limitów na kartach. W praktyce DSTI pomaga bankowi ocenić, czy potencjalny kredytobiorca jest w stanie bezpiecznie obsługiwać swoje zadłużenie. Pod uwagę brane są m.in.:
- raty zaciągniętych kredytów i pożyczek,
- płatności wynikające z zakupów na raty,
- wykorzystane limity na kartach kredytowych i kontach.
Wskaźnik DSTI wprowadzono w 2019 roku wraz z nową rekomendacją S Komisji Nadzoru Finansowego. Zastąpił on wcześniejszy parametr DTI (Debt to Income), który liczony był w ujęciu miesięcznym. Obecny wskaźnik jest dokładniejszy, ponieważ uwzględnia perspektywę roczną i daje pełniejszy obraz sytuacji finansowej klienta.
Planujesz kredyt lub pożyczkę?
Zobacz, jakie finansowanie jest w zasięgu Twoich możliwości.
Wskaźnik DSTI a zdolność kredytowa
DSTI wprost przekłada się na Twoją zdolność kredytową. Jeśli wskaźnik wynosi np. 20%, oznacza to, że jedynie jedna piąta Twoich rocznych dochodów, przeznaczana jest na obsługę zadłużenia, więc bank uzna, że masz sporo wolnych środków i możesz bezpiecznie zaciągnąć nowe zobowiązanie. Jeśli jednak DSTI sięga 60% lub więcej, instytucja finansowa widzi duże ryzyko i prawdopodobnie odmówi przyznania kredytu lub zaproponuje niższą kwotę. Im wyższy, tym większe obciążenie budżetu i mniejsza dostępność finansowania.
Jak obliczyć wskaźnik DSTI?
Wskaźnik DSTI oblicza się, dzieląc roczne koszty obsługi zadłużenia przez roczne dochody netto kredytobiorcy, a następnie mnożąc wynik przez 100, aby uzyskać wartość procentową. Wzór wygląda następująco:
Do zobowiązań kredytowych zalicza się m.in.:
- raty kredytów hipotecznych i gotówkowych,
- raty pożyczek,
- zakupy ratalne,
- wykorzystane limity kart kredytowych i kredytów odnawialnych.
Przykład: Jeśli Twoje roczne dochody netto wynoszą 60 000 zł, a na raty i inne zobowiązania przeznaczasz w ciągu roku 18 000 zł, to:
Oznacza to, że 30% Twoich dochodów pochłania spłata długów, a pozostałe 70% pozostaje na inne wydatki.
Jakie wady ma wskaźnik DSTI?
Przede wszystkim wskaźnik DSTI patrzy na finanse bardzo wąsko – sprowadza sytuację klienta do prostego równania: ile zarabiasz i ile oddajesz w ratach. Nie widzi jednak całego obrazu. Nie uwzględnia tego, że ktoś może mieć poduszkę finansową, regularnie odkładać oszczędności albo prowadzić wyjątkowo oszczędny styl życia.
Z drugiej strony nie pokaże też ryzyka, jeśli ktoś zarabia dużo, ale równie dużo wydaje na inne cele niż kredyty. DSTI nie wychwyci też zmian – wahania dochodów, niestabilnego zatrudnienia czy nagłych wydatków, które w praktyce decydują o tym, czy budżet domowy jest bezpieczny. W efekcie bywa, że wskaźnik zaniża zdolność kredytową osób rozsądnych i stabilnych, a zbyt optymistycznie ocenia tych, którzy „na papierze” wyglądają dobrze, ale w rzeczywistości balansują na granicy ryzyka.
