Monit a powiadomienie – czym się różnią?

Powiadomienie to bardzo szerokie pojęcie, które możemy kojarzyć nie tylko w związku z sektorem finansowym, ale w zasadzie z każdą inną dziedziną życia. Możemy na przykład dostać powiadomienie o odwołaniu zajęć na uczelni czy o zmianie warunków umowy z operatorem sieci komórkowej. Termin „monit” jest również szeroko zanany, zwłaszcza osobom, którym zdarzyło się mieć problem z terminową płatnością zobowiązania. W takim razie monit a powiadomienie – jakie występują między nimi różnice? Czym jest monit i ile kosztuje? Jak postępować, kiedy go otrzymamy?

Czym jest monit?

Monit jest próbą kontaktu wierzyciela z dłużnikiem, mającą za zadanie skłonić go do uregulowania przeterminowanego zadłużenia. Monit, jednak nie musi mieć formy fizycznej. Kojarzymy go na ogół przede wszystkim z listami, jednak w rzeczywistości może również przyjąć formę:

• wiadomości SMS
• połączenia telefonicznego
• wiadomości elektronicznej
• osobistej wizyty przedstawiciela wierzyciela.

Bank, firma pożyczkowa, firma windykacyjna czy nawet osoba prywatna lub innego typu wierzyciel może go wysłać, jeśli nie spłacamy na czas swojego zobowiązania (kredytu, pożyczki, mandatu czy nawet rachunków za prąd). Pierwszego monitu możemy się spodziewać już po tygodniu od upływu terminu płatności, chociaż bywa, że pojawi się on dopiero po dwóch bądź trzech tygodniach. Następnie, w przypadku nieuregulowania długu, wysyłane będą kolejne. Kiedy wierzyciel uzna, że monity nie przynoszą oczekiwanego skutku, może zdecydować się na dostarczenie dłużnikowi przedsądowego wezwania do zapłaty, a następnie ostatecznego wezwania do zapłaty. Ostatnim możliwym krokiem jest skierowanie sprawy do sądu. Monity są z reguły płatne, chociaż niektórzy wierzyciele nie pobierają opłaty za pierwszy monit, z uwagi na fakt, że w momencie jego wysłania zobowiązanie jest przeterminowane o stosunkowo niedługi okres. Jest więc możliwe, że dłużnik po prostu o nim zapomniał i po wysłaniu przypomnienia szybko je ureguluje.

Ile kosztuje monit?

Wierzyciel ma sporą dowolność w kwestii ustalania opłat za monit, natomiast mimo wszystko istnieją pewne ograniczenia. Dotyczą one jednak nie konkretnie monitów, a ogółem całego kosztu windykacji długu, którym obciążany jest dłużnik. Zgodnie z prawem, rzeczony koszt nie może być wyższy niż wysokość maksymalnych odsetek za opóźnienie w spłacie zobowiązania. Dzięki temu nie ma takiej możliwości, aby wierzyciel na przykład wycenił jeden monit na kilka tysięcy złotych i w szybkim tempie doprowadził dłużnika do ruiny finansowej. Przybliżony koszt monitu zależny będzie od jego formy. Wiemy już, czym jest monit, a więc zdajemy sobie sprawę, że niekoniecznie musi on przyjmować formę fizyczną. Najtańszym dla dłużnika monitem będzie wiadomość tekstowa, która wiąże się z kosztem rzędu kilku złotych. Również stosunkowo mało kosztowny (przynajmniej jednorazowo, bowiem kilkanaście takich monitów może być już dotkliwe) jest monit w formie wiadomości elektronicznej, na przykład e-maila. Powinien kosztować około kilka-kilkanaście złotych.

Powyższe rodzaje monitów nie są bardzo kosztowne, ponieważ nie wymagają zaangażowania czasu pracowników banku, firmy pożyczkowej czy firmy windykacyjnej. Wiadomości generowane i wysyłane są bowiem z reguły automatycznie. Inaczej wygląda sprawa w przypadku monitów telefonicznych, listownych czy osobistych odwiedzin przedstawiciela wierzyciela. Wymagają one więcej czasu i wysiłku, tak więc jedno połączenie telefoniczne (nawet nieodebrane) może nas kosztować kilkadziesiąt złotych, a list lub wizyta przedstawiciela – od kilkudziesięciu do nawet kilkuset. Jak widać, ignorowanie monitów może zakończyć się dla dłużnika sporymi kosztami. Nie jest też jednak tak, że wierzyciel może nam wysłać na przykład sto SMS-ów jednego dnia czy dzwonić do nas co kilka minut przez cały dzień. Takie zachowanie może zostać zakwalifikowane jako nękanie i jest podstawą do złożenia odpowiedniego zgłoszenia policji.

Jak napisać monit?

Jak napisać monit? Możemy go stworzyć na podstawie łatwo dostępnych w Internecie wzorów, uzupełniając go tylko o dane nasze i dłużnika, ale także napisać go całkowicie samodzielnie. Jeśli zdecydujemy się na samodzielne napisanie monitu, należy upewnić się, że zawierał on będzie następujące elementy:

• dane wierzyciela
• dane dłużnika
• oznaczenie sprawy, pozwalające na jej identyfikację (na przykład numer pożyczki, numer sprawy w firmie windykacyjnej)
• wezwanie do zapłaty zaległej kwoty
• wysokość zaległej kwoty
• termin, w jakim dług musi zostać spłacony
• sposób, w jaki należy uregulować dług (zazwyczaj numer konta bankowego).

Dzięki poprawnemu skonstruowaniu monitu unikniemy sytuacji, w której jego przekaz będzie niejasny dla dłużnika lub będzie on mógł zostać podważony.

Co to jest powiadomienie?

Jak już wspomniano we wstępie, powiadomienie jest niezwykle szerokim terminem, który może odnosić się do ogromnej liczby sytuacji. Powiadamiać o czymś może nas wierzyciel, ale także pracodawca, państwo, wspólnota mieszkaniowa czy wiele, wiele innych podmiotów. Nie zawsze będzie wiązało się z opłatą, a wręcz przeciwnie – zazwyczaj powiadomienie to po prostu przekazanie komuś informacji o czymś. Istnieją jednak również powiadomienia, za które przyjdzie ich odbiorcy zapłacić, takie jak właśnie monity.

Monit a powiadomienie – różnice

Monit a powiadomienie – jaka jest między tymi terminami różnica? Pozornie niewielka, monit jest specjalnym rodzajem powiadomienia. Stosuje się go jednak w specyficznych okolicznościach – kiedy ma miejsce spóźnienie w płatności kredytu, pożyczki, mandatu, rachunku czy innego rodzaju długów. Ma za zadanie nie tylko poinformować o zaległym zobowiązaniu, ale także ponaglić do jego spłaty. Powiadomienie to zaś termin znacznie mniej specyficzny, który sugeruje przede wszystkim chęć dostarczenia jakieś informacji i pojawia się nie tylko w sektorze finansowym, ale także w niemal każdej innej dziedzinie życia.

Otrzymałem monit – co zrobić?

Zareagować na monit możemy na kilka sposobów. Popularnym rozwiązaniem jest po prostu jego zignorowanie, ale nie jest to rozsądna strategia. Wierzyciel prawdopodobnie po prostu wyśle kolejne, a jeśli dług nie zostanie uregulowany, wejdzie na drogę sądową, co często kończy się egzekucją komorniczą. Po otrzymaniu monitu dług powinniśmy jak najszybciej spłacić, ale z oczywistych względów często może być to niemożliwe – w końcu, jeśli byłoby nas stać na uregulowanie zobowiązania, to byśmy to zrobili, a wtedy nie byłoby mowy o żadnym monicie. Jednak brak wystarczających środków nie oznacza, że nic nie da się zrobić. Wysłanie ponaglenia do zapłaty ma za zadanie polubowne rozwiązanie sprawy. Jeśli nie jesteśmy w stanie uregulować długu, powinniśmy nie unikać wierzyciela, a skontaktować się z nim i wyjaśnić sytuację. Często w takiej sytuacji możliwe będzie rozłożenie długu na raty, umorzenie odsetek czy wykonanie jakiegoś innego działania, które pozwoli nam znaleźć korzystne wyjście z sytuacji. Co, jeśli uważamy, że monit jest bezzasadny? Może się to zdarzyć, jeśli na przykład:

• dług już się przedawnił
• nigdy nie zaciągaliśmy zobowiązania, o którym w nim mowa
• wskazana kwota do zapłaty jest zbyt wysoka.

W takim wypadku powinniśmy jak najszybciej napisać do wierzyciela pisemne odwołanie, w którym wskażemy nasze dane i poinformujemy, dlaczego uważamy, że popełniony został błąd. Dzięki temu powstrzymamy naliczanie nienależnych opłat.

Źródło: https://infowire.pl/generic/release/410986/
nieoplacone-rachunki-i-kredyty-polakow-wystarczylyby-na-budowe-elektro/

Monit a powiadomienie – podsumowanie

Wiemy już, czym jest monit, a także jak go napisać i ile on kosztuje. Co ważne, dowiedzieliśmy się, jak postępować w przypadku, kiedy go otrzymamy, a czego zdecydowanie nie powinniśmy robić. Nawet jeśli obecnie nie mamy problemów z terminową spłatą zobowiązań, w pewnym momencie wiedza ta może okazać się cenna. Jak widać, monit a powiadomienie to terminy, które nieco się różnią i dla jasności przekazu lepiej nie używać ich zamiennie. Powiadomienie jest wyrażeniem znacznie bardziej ogólnym, zaś fraza „monit” odnosi się do konkretnej sytuacji, czyli do powiadomienia wysyłanego w przypadku braku spłaty zobowiązania.